دمان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /دَمان/

صفت[ویرایش]

دمان

  1. خروشنده، غرنده.
    بیامد به کردار باد دمان/ سری پر ز پاسخ، دلی پر گمان«فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه