دماوند

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ دماوند دارد

آوایش[ویرایش]

[دما/وند]

اسم[ویرایش]

دماوند

  1. بلندترین قله ایران واقع در شمال تهران٬ شکل باستانی واژه دماوند به صورت دَمَه‌بند است یعنی وابسته به دم یا لحظه.
    قله دماوند نزد ایرانیان باستان بسیار مرموز و اسرارآمیز بود بخار یا دودی که هنوز هم از آن ساطع می‌گردد هوای پیرامونش را متغیر گاهی ابری و غبارآلود و گاهی هم صاف آفتابی می‌نمود بدین سبب دمه‌بند یعنی لحظه‌ای نامیده شده است.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]