دمر
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /دَمَر/
صفت[ویرایش]
دمر
- (عامیانه): روی سینه و شکم دراز کشیده. حالت خوابیدن به طرف شکم زمین، پشت به بالا.
- دِمَرْ: در گویش گنابادی یعنی حالت خوابیده ، به شکم خوابیدن و بالا دادن باسن برای دخول و سکس.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین