دنبال

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(دُ)

ریشه شناسی

پهلوی

اسم مرکب[ویرایش]

  1. دم، دنب.
  2. عقب یا پسِ چیزی.

واژه ( دنبال ) واژه پارسی و ایرانی است؛ این واژه از واژه ( دُم/دُمب ) ) برگرفته شده است که در واژگانی همچون گاودُمب، کژدم و. . . نیز بکار می رفته است.

( دُمب/پسوند نامساز ( ال ) ) در واژگانی همچون چنگال، پوشال و. . .

چنانکه در رویه یِ 199، 36، 28 از نبیگِ فرهنگنامه کوچکِ پهلوی نوشته یِ ( دیوید مک کنزی ) آمده است

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ کوچک زبان پهلوی
  • فرهنگ واژه های اوستا

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
rear