ذوالعرش

از ویکی‌واژه

(~. عَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت مرکب[ویرایش]

  1. از صفات خداوند به معنای صاحب سریر، دارند ة تخت.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین