راهبر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(بَ)

صفت فاعلی[ویرایش]

  1. آن که کسی را در راهی هدایت کند، هادی، دلیل، راهنما.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین