راهنما

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • [راه/نَما]

صفت[ویرایش]

راهنما

  1. آنکه یا آنچه راهِ جایی را نشان می‌دهد، نشان‌دهنده راهِ جایی.
  2. پیشوا، هادی.
  3. بلد، بلد راه، کسی که مسیر را می‌داند.
  4. کسی یا چیزی که دیگران را راهنمایی و هدایت می‌کند.‍‍

واژه‌های وابسته[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن