رتبه
(رُ بَ یا بِ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- رتبة
اسم[ویرایش]
- درجه، منزلت، مقام.
- درجهای از درجات اداری، فرهنگی، قضایی یا نظامی که حقوق ماهیانه خاص به حساب آن تعلق میگیرد. اشل، پایه.
جمع[ویرایش]
- رتب.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
|
- انگلیسی
- stratum
- step
- station
- rating
- rank
- order
- grade
- dignity
- degree
- upper
- third degree
- run of the mine
- ranking
- minor
- low order
- inferior
- high order
- eminency
- eminence
- duumvir
- demotion
- degradation
- ace
- subalternate
- outrank
- noncommissioned officer
- low order digit
- high order digit
- disrate
- demote
- degrade
- comedown
- clock stagger
- advance
- warlord
- declassify
- compeer
- commissioner
- duumvirate
- downgrade
- chancellory
- chancellery
- yamen
- solicitor general