زرتشتیگری

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /زَرتشتی/گری/

اسم مرکب[ویرایش]

زرتشتیگری

  1. آیین ایرانیان پیش از اسلام، که کینه و نفرت نسبت به اقوام غیر آریایی را به پیروان خود تلقین می‌کند.
    بیگانگان از نظرگاه زرتشتی‌گری غیر آریایی دو پاها، آدم‌های حشره صفت، خرفستره مرتیه نامیده می‌شوند.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. آنها متولد نمی‌شوند بلکه میافتند، اوسپت و نمی‌میرند بلکه می‌ترکند، راه نمی‌روند بلکه می‌غلتند، پِت یا می‌شتابند، دوَر. اهورامزدا از نابود کردن آنان خشنود می‌شود.