سحاب

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /سَحاب/

اسم[ویرایش]

سحاب

  1. ابر، واحد سحابه. جمع: سحایب.
    یکی جای دارد سر اندر سحاب/ به چاره برآورده از قعر آب «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه