سپهر
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- [سپ/ هر]
اسم[ویرایش]
سپهر
- آسمان.
- فلک.
- سپهر در چم آسمان و کیهان است که با sphere در زبان انگلیسی هم ریشه است .
- پر از گرد شد چشم و کام سپهر ..... تو گفتی به قیر اندر اندود چهر
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- لغت نامه دهخدا
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|