شکنجه‌گر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /شِکَنجِه/گر/
صفت[ویرایش]
شکنجه‌گر
- آنکه اشخاص را شکنجه می‌کند یا به شغل و عمل شکنجه اشتغال دارد. آزار‌گر.
- شکنجه‌گر بوسیله ابزار و ادواتی از متهم یا مجرم اقرار می‌گیرد و او را تحت آزار و جراحت جسمی قرار می‌دهد. شنکجه‌گران مورد تفقد سیاستمداران مستبد هستند.
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن