صاحب قران

از ویکی‌واژه

(~. قِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت مرکب[ویرایش]

  1. صاحب القران: نیک طالع، خوش اقبال، کسی که در هنگام نطفه بستن یا به دنیا آمدنش، سیاراتی در قِران بوده باشند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین