طایفه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /طایِفِه/
اسم[ویرایش]
طایفه
- افرادی که با یکدیگر نسبت فامیلی یا خویشاوندی دارند؛ تیره، دسته، قوم، طائفة.
- طایفه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش طای - فِه قابل تجزیه باشد؛ که فِه ممکن است همان پسوند عیلامی پِه باشد.
- مؤنث طایف. مفردِ طوایف.
- پاره‌ای از چیزی.
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سحن