عریش
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /عَریش/
اسم[ویرایش]
عریش
- کجاوه، هود. کلبه، کومه. چفت انگور.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- بهاری
اسم[ویرایش]
عریش
- عریش ممکن است از دو کلمه عر - ایش شکل گرفته باشد و معنی استعاره‌ای آن کار شوهر یا کار مورد علاقه شوهر است.
- سر به سر کسی گذاشتن جهت خنده، مسخره کردن برای تفریح.
- نخ بویژه نخ سفید چله‌کشی فرش.
- عریش بصورت العریش تعدادی نواحی جغرافیایی عربی مانند العریش مصر یا العریش قطر را تشکیل می‌دهد که از زبان معیار باستان به زبان عربی وام داده شده است.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ شمس