غارننه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- /غار/نَنَه/
اسم مرکب[ویرایش]
غارننه
- مترادف پیر زن فرتوت در زبان فارسی، که اغلب تا جایی شنوایی را از دست داده که هم خود با صدای بلند حرف میزند و هم مخاطب باید با صدای بلند جوابش را بدهد. مانند کلاغ غارغار کردن.
- غارنَنَه کَیْ‌فِین؟
- غارننه حالت چطوره؟
- غارنَنَه کَیْ‌فِین؟
منابع[ویرایش]
- فرهنگ شمس