غباوت

از ویکی‌واژه

(غَ وَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. غباوة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. کند ذهن شدن.
  2. ابله شدن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. گولی.
  2. احمقی، ابلهی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین