قال
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- گفتار، سخن.
مصدر لازم[ویرایش]
- گفتن. ؛ ~قول هیاهو، قال و قیل. ؛ ~ و قیل هیاهو، سرو صدا. ؛ ~مقال گفتگو، همهمه. ؛ ~ چیزی را کندن کنایه از: تمام کردن، به پایان رساندن. ؛ ~گذاشتن بیهوده منتظر گذاشتن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
|
- انگلیسی
- cupel