قانون مکملگیری

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [ریاضی]

  1. قانونی به این مضمون که احتمال رخ دادن یک پیشامد برابر است با یک منهای احتمال رخ ندادن آن پیشامد.

منابع[ویرایش]

«قانون مکمل‏گیری» هم‌ارزِ «complementation law»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱