قرق کردن

از ویکی‌واژه

(قُ رُ. کَ دَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. جایی را خلوت کردن و مانع ورود دیگران شدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین