قلای‌بانو

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [قُلای/ بانو]

اسم

قلای‌بانو

1. عنوان تحقیرآمیز برای زنان در گذشته. در فرهنگ عامیانه کهن دو گونه همسر وجود داشت٬ همسر زندگی و همسر ویرانی و این گونه دوم را قدما قلای‌بانو می‌گفتند و شنونده از بیانات می‌دانست او زن زندگی نیست روزی به همه چی پشت پا خواهد زد‌

   در مقابل قلای‌بانو کدبانو قرار داشت و اگر زن کسی از نظر عارفان چنین لقبی می‌یافت شنونده در می‌یافت که او زن زندگی است.

   طبق باورها بر سینه قلای‌بانو سوزن یا سنجاقی می‌زدند مادامی‌که سوزن در بدن او بود تسلبم بود و خودش نمی‌توانست سوزن را درآورد ولی گاهی هنگام پرستاری از کودک او را گول می‌زد تا سوزن را درآورد و اگر چنین اتفاقی می‌افتاد در دم کودک را بر زمین زده و ناپدید می‌شد.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: qolai banoo