قهرمان ۱
فارسی[ویرایش]
حوزه: [ورزش]
- برندۀ مقام اول یا جایزۀ اول مسابقات که این مقام را با غلبه بر رقیبان حاضر در مسابقات یا با شکست دادن مدافع عنوان قهرمانی یا با به دست آوردن بیشترین امتیاز در مجموع رقابتها به دست میآورد.
منابع[ویرایش]
«قهرمان ۱» همارزِ «champion, champ»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر نهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۷