متبتل

از ویکی‌واژه

(مُ تَ بَ تِّ)

عربی[ویرایش]

(اِ

فارسی[ویرایش]

  1. برنده و منقطع از ماسوای خدا؛

جمع[ویرایش]

  1. متبتلین.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین