مجتبی

از ویکی‌واژه

(مُش تَ با)

فارسی[ویرایش]

مجتبی

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. برگزیده، پسندیده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین