محسنه

(مُ سَ نَ یا نِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

محسنة (اِمف.)

1. مؤنث محسن.
2. زن احسان شده.
3. خوبی، نیکی.
4. صفت خوب، خصلت نیک.

جمع

1. محسنات.

منابع

• فرهنگ لغت معین