محصن
(مُ صَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
(اِمف.)
- مردی که ازدواج کرده باشد، مرد زن دار.
جمع[ویرایش]
- محصنات.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(مِ صَ)
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- قفل
- زنبیل.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(مُ حَ صِّ)
- استوار گرداننده.
- در حصن کننده.
- گرداگرد شهر را برآورنده.
جمع[ویرایش]
- محصنین.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
عربی[ویرایش]
(اِ
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- adultery