محی‌الدین
- هجاوندی :مُحْ یِدْ دین
فارسی[ویرایش]
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ محی الدین دارد |
ریشه لغوی[ویرایش]
واژه محی‌الدین [به زبان انگلیسی: Mohyeddin]، ترکیبی از دو کلمه محی، به معنی احیاگر، و دین، که اشاره به ایمان و یا دین دارد. بنابراین، محی‌الدین از نظر لغوی، به معنای زنده كننده و احیاگر دین است.
اسم خاص[ویرایش]
این نام اغلب به عنوان نام کوچک برای پسران در بعضی از کشورهای اسلامی استفاده می شود. در بعضی از موارد هم بعنوان نام خانوادگی مورد استفاده قرار گرفته است.
منابع[ویرایش]
- دهخدا، علی‌اکبر. (۱۳۷۳ش). لغت‌نامه. تهران: انتشارت دانشگاه تهران، چاپ اول.
- www.familyeducation.com. (n.d.). Mohiuddin: Name Meaning, Origin, Popularity, & Inspiration - FamilyEducation. [online] Available at: https://www.familyeducation.com/baby-names/name-meaning/mohiuddin [Accessed 13 Dec. 2023].