مزه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /مَزِه/
اسم[ویرایش]
مزه
- کیفیتی که بر اثر چشیدن یا خوردن چیزی و بوسیله زبان (بخشی از زبان که اندام چشایی است) احساس می‌شود، طعم و چاشنی.
- (عامیانه): خوراکی مختصر که با مشروب خورند.
استعاره[ویرایش]
- مزه دهان کسی را فهمیدن کنایه از: مقصود او را فهمیدن، به قصد او پی بردن.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین