مفلس

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /مُف/لِس/

صفت

مفلس

1. درویش، تنگدست، تهی‌دست.

   مفلس ممکن است از دو کلمه مُف که همان مفت فارسی است و لِس را باید همان لَش که مترادف نعش هست، تعبیر نماییم. مفهوم کلی از عبارت مزبور به معنی آدم تن‌لَش، تنبل و بی‌تحرک است.

منابع

• فرهنگ لغت معین