مند
(مَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- پساوند که در آخر کلمه درمی آید و معنی صاحب و دارنده را می‌رساند مانند: ارجمند، خردمند، دانشمند، هنرمند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
مُنْدَ :(monda) در گویش گنابادی یعنی خسته
مِنْد :(mend) نام یکی از روستاهای گناباد که پایتخت سفال خراسان محسوب میگردد.
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- querulous