میانچرخند

فارسی

حوزه: [علوم جَوّ]

1. تاوه‏ای با چرخش چرخندی به قطر ۲ تا ۱0 کیلومتر، در توفان‌های همرَفتی.

منابع

«میان‏چرخند» هم‌ارزِ «mesocyclone»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰