نرسس
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- [نر/ سَس]
اسم[ویرایش]
نرسس
- از اسامی رایج پادشاهی ساسانی اما ممکن است پیش از ساسانیان نیز رایج بوده باشد.
- اصطلاح فوق از دو کلمه نر- سَس شکل گرفته احتمالا لقب یا صفتی است برای برخی افراد که صدای گوشخراش داشتند. انکرالاصوات.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|