نوبهار
فارسی[ویرایش]
(نُ بَ) (naw-bahar)
اسم مرکب[ویرایش]
- آغاز فصل بهار.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم خاص[ویرایش]
نووَهار. طاق نوبهار. ناواویهارا (سنسکریت) . آذرنوش، نوش‌آذر، آتشکده نوش‌آذر. نیایشگاه مشهوری در شهر بلخ که در دوره‌های گوناگون به نیایشگاه ادیان گوناگون تبدیل شده است. اوج بزرگی نوبهار در زمان کوشانیان و دین بودایی بود.
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ نوبهار دارد |