نیروی زمینی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [علوم نظامی]
- در بعضی کشورها دو یا سه سپاه و یگانهای کمکی آنها که قابلیت عملیاتی مستقل دارند و معمولاً دارای یک ستاد و قرارگاه فرماندهی هستند.
منابع[ویرایش]
«نیروی زمینی» همارزِ «Army»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر نهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۷