هواسپاری

فارسی

حوزه: [باستان‏شناسی]

1. نوعی تدفین که در آن جسد را بر روی زمین یا درخت یا صخره یا سکو مینهند.

منابع

«هواسپاری» هم‌ارزِ «surface disposal, earth burial, aerial burial, sky burial»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸