ورق تکیهگاه تیر

فارسی

حوزه: [مهندسی عمران]

1. ورقی فلزی که در زیر سرِ تیر، در نقطۀ اتکای آن، قرار می‏دهند تا بار وارد بر آن نقطه توزیع شود.

منابع

«ورق تکیه‏گاه تیر» هم‌ارزِ «beam bearing plate»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰