ویلان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [ویل/ آن]

صفت[ویرایش]

ویلان

  1. سرگردان، آشفته، آواره.
    سرگردانی اغلب در غربت و در جاهای نابلد برای فرد غریب می‌افتد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ترجمه‌ها
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ویلان&oldid=818530»