پایتخت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /پای/تَخت/

اسم مرکب[ویرایش]

پایتخت

  1. شهری که مرکز سیاسی و اداری یک کشور یا یک فرمان روایت؛ شهری که محل مقر حکومت باشد.
    پایتخت ممکن است در زبان معیار باستان بشکل پاتخت بوده و مفهوم از هر دو کلمه به معنی دست به سینه جلوی پادشاه بر تخت نشسته ایستادن است، مراسم هر روزی.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین