پروانه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(پَ نِ)

اسم[ویرایش]

  1. نام عمومی هر یک از تیرة پروانگان جزو ردة حشرات که گونه و اقسام متعدد دارد.
  2. پروانه، جانوری درنده شبیه شغال که به دنبال شیر حرکت می‌کند و بازماندة شکار آن را می‌خورد. سیاه گوش و چاوشی هم گویند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(~.)

  1. اسبابی به صورت چرخ پره دار چرخان یا پنکه مثل پروانة کشتی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(~.)

  1. نوشته‌ای رسمی که به دارندة آن اجازة کار معینی را می‌دهد مثل پروانة وکالت.
  2. جواز، اجازه نامه.
  3. حکم، فرمان پادشاهان.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(~.)

  1. دلیل، رهبر.
  2. یکی از گوشه‌های همایون.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
پروانه

اسم[ویرایش]

  1. یک فرد از تیره پروانگان جزو رده حشرات که گونه ها و اقسام متعدد دارد.

آوایش[ویرایش]

[pærvane]

  • /پَروانه/؛ SAMPA: /parvAne

نویسه گردانی[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

farfalla

اسم[ویرایش]

licenza

انگلیسی
permit