ژو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • ایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /ژُ/

اسم[ویرایش]

  1. دریا: مرد ملاح تیز اندک رو/ راند بر باد کشتی اندر ژو. عنصری.

زبان دیگر[ویرایش]

  • سمنانی

ضمیر[ویرایش]

  1. مذکر او. خطاب ‍‍‍‍سوم شخص مفرد مذکر.

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین