کارآزمایی تصادفی‌شده شاهددار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [علوم دارویی، علوم سلامت]

  1. تجربه‌ای همه‌گیرشناختی که در آن افراد یک جمعیت به‌طور تصادفی به گروه‌های مطالعه و شاهد تقسیم می‌شوند تا روشی خاص یا عملی مشخص یا مداخله‌ای معین در جهت پیشگیری یا درمان بر روی آنها اعمال شود.

منابع[ویرایش]

«کارآزمایی تصادفی‌شدۀ شاهددار» هم‌ارزِ «randomised controlled trial, RCT»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر نهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۷