کبست

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /کَبَست/

اسم خاص[ویرایش]

کبست

  1. گیاهی است تلخ، سمی. حنظل. هندوانه ابوجهل.
    درختیست این خود نشانده بدست/ کجا آب او خون و برگش کبست «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه