کفر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /کُفْر/
صفت[ویرایش]
کُفر
- بیدینی، ناسپاسی، خشم،
- (عامیانه): نزد عوام اغلب با بیدینی مترادف است، اما صفت خشمگینی بوده و شامل هر انسانی میتواند باشد.
مثال[ویرایش]
- کفر کسی بالا آمدن کنایه از: برآشفتن، خشم کسی انگیخته شدن.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
اسم[ویرایش]
کَفَر
- قریه و آن در اسماء امکنه آید.
- قیر.
مترادف ها[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین