کمین

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. شخص یا اشخاصی که برای حملة ناگهانی به دشمن در جایی پنهان شوند و منتظر فرصت مناسب باشند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(کَ)

صفت

1. کمترین مقدار یا درجه ممکن.

متضاد

• بیشین‎

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

minimal

• forestall
• ambush
• waylay
• stalk
• scupper
• perdue
• perdu
• minterm
• minimal function
• lurk
• ambuscade
• await
• snipe