کومهای
فارسی[ویرایش]
حوزه: [علوم جَوّ]
- ابرهای جداازهم و معمولاً چگال، با خطوط مرزی واضح، که نمای آنها به شکل خاکریز یا گنبد یا برج‌های در حال افزایش و گسترش است و برآمدگی بخش فوقانی آنها اغلب به گلکلم شباهت دارد؛ بخش‌های رو به آفتاب این ابرها غالباًً سفید درخشان و پایۀ آنها به‌نسبت تیره و افقی است؛ ابر کومهای گاهی پارهپاره است.
منابع[ویرایش]
«کومهای» هم‌ارزِ «cumulus»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی