کوچان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /کوچ/آن/

اسم مرکب[ویرایش]

کوچان

  1. بن مضارعِ کوچاندن، کوچاندن؛ کوچاندن.

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن