گروخان
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [گَر/ اِوخ/ آن]
اسم[ویرایش]
گروخان
- ~ احتمالا همان کروخان و از جنگجویان ترکان یا توران در شاهنامه، او از نژاد کیقباد و در جنگ بزرگ کیخسرو حضور دارد.
ریشهشناسی ۲[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [گِرو/ خان]
قید[ویرایش]
گروخان
- گروخان، خان گِرو ستاننده، یا گرو دهنده.
- گروخوان، با سواد گِرو دهنده یا ستاننده.