گسیختن

فارسی

(گُ تَ)

مصدر لازم

1. گسیلیدن: پاره شدن، جدا کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی:annul

انگلیسی

tear

• snap
• rupture
• intermit
• fracture
• cut
• disrupt
• interrupt