گوشبین
فارسی[ویرایش]
حوزه: [شنواییشناسی]
- ابزاری برای معاینۀ گوش بیرونی و پردۀ گوش.
منابع[ویرایش]
«گوشبین» همارزِ «otoscope»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸