یونیزه

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [یون/اِیزه]

قید

یونیزه

1. رد یا اثر کندن یا درآوردن. معنی باستانی آن احتمالا تیره یا قبیله‌ای لخت‌گرد از قوم یونان در میان دیگر جماعت.

   اصطلاح فوق از دو کلمه یون- ایز شکل گرفته که ایز به منزله رد یا اثر بجا مانده یا قابل استناد است.

ریشه شناسی۲

• فرانسوی

1. الکترون‌های باردار که بواسطه فعل و انفعالات شیمیایی یا الکتریکی بدست می‌آید.

مترادف‌ها

• یونولیت

• فرهنگ‌سخن: ISBN 964-6861-97-5

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: ionisé
• yonize